Baloniki, syrenki i serduszka

      Gdyby miłość mogła mieć kształt, kolor i zapach, albo po prostu przybierać formy jakiegoś przedmiotu z pewnością byłaby balonem. Pamiętam z dziecięcych lat, kiedy moja mama kupowała mi baloniki byłam tak ogromnie rozemocjonowana, że nosiłam je ze sobą wszędzie. Pewnego razu mama dała mi balonik w kształcie syrenki. Była duża i piękna. Mama przywiązała sznurek balonika do mojej ręki, żeby w przypływie wrodzonej niezdarności nie wypuścić syrenki w dal. Poszłyśmy z mamą i bratem do babci. Syrenka z nami. W drodze powrotnej mój brat chciał potrzymać balonik. Ja ogromnie się opierałam, ale w końcu zgodziłam się i podałam sznurek z balonika mojemu bratu. Moje serce rozdarło się na pół, gdy zobaczyłam, że syrenka zaczęła uciekać w górę i mogłam tylko pomachać jej na do widzenia. Mój brat miał ogromne wyrzuty sumienia, a ja i moja dziecięca tragedia płakałyśmy sobie jeszcze długo po stracie syrenki.
    Miłość jest jak moja syrenka - balonik. Na początku kochasz tak mocno i cieszysz się tak, że zapominasz o podstawowych zasadach, manierach, przystosowaniu do życia. Potem, gdy nagle tracisz balonik, czy to z powodu niezręcznego wypuszczenia, czy też dlatego, że najzwyczajniej w świecie balonik skurczył się, sflaczał i zniknął, pozostaje tylko uczucie, z którym musisz sobie poradzić. Może i miłość znika, ale przecież osoba, którą obdarzyłeś uczuciem wciąż jest. Widzisz ją w końcu bez dodatków, uniesień i emocji, które przesłaniał gumowy balon. Znasz jej wady i zalety. Zrobisz dla niej wszystko, nawet pobiegniesz gonić za swoim wypuszczonym balonikiem, a łapiąc go wrócisz do swoich niedorzecznych, ale pięknych posunięć spowodowanych uczuciem.

     Ja na Walentynki razem z chłopakami lubimy grać i śpiewać ;) Dlatego pokazujemy Wam jak spędziliśmy pewne popołudnie, a już jutro wybieramy się na koncert do Żywca. Zapraszam też do nowej zakładki, gdzie wkrótce będziecie mogli zobaczyć zdjęcia z naszych koncertów.